Çengelköy'de Erbab Kafe diye bir yer var. Manzarası, ortamı filan her şeyiyle baya güzel, yani ne dicektim sana: nezih. Sevgilinizlen elele tutuşup gidebilirsiniz, istemek başarmanın yarısıdır diyolar, ben hep yarısında kaldığım için başaramıyom galiba. Tabii içeri girmeden önce cüzdanınızı kontrol edin, birisi çarpmış olmasın, manitanın yanında rezil olmayasanız karındaş :))) Burası büyük şehir, ayaküstü dalağını sökerler haberin olmaz oluum. İSTANBUL ESKİSİ GİBİ TEKİN DEĞİL, çok değişti. Sonra bu kafede KUDRET ABİ diye bir adam var çxözçxözçx. Kendisi garson ama garson boy değil, uzun ince böyle kır saçlı top sakallı filan :)) İşte kendisi, xx kromozomlular olarak çılgın bakire ilan ettiğimiz, erkeklere iltimas geçerken kızları itin götüne tıpa yapan aasabi hocalarımızın meğn versiyonu. Servis yaparken, erkeklere al da zıkkımlan bakışı atarken, kızlara gerçek bir hanımefendiymişçesine davranıyor. Ama böyle yavşaklığından diil, sarkmıyor yani, koruyor adam. ABİ çünkü, msne girince farklı melodi çalıyo bende :-))))))
Şimdi şey garip bu İsrafil var ya mesela melek hani. Adam bi' sur üfliycek diye telef oldu kâlû beladan bu yana lan. Bi' de koç moç indirdi, sırat köprüsünden geçerken o konuda yardımcı olacakmış, bütün olayı bu. Senelerdir bekliyor düşün. Adam bir sur üfleyecek diye dünyanın başlangıcından sonuna tanıklık ediyor, onun işi hepimizinkinden zor olm. Biz de neleri problem ediyoruz kendimize!! Askerden gelecek sevgilisini beklerken dokuz doğuran kızlar sayesinde dünya çok kalabalık bi' yer oldu yaa. N'apar n'eder şimdi İsrafil, ben merak ettim kendisini. Azrail mesela, deli gibi mesai, her gün kaç kişiyi öldürüyor filan. Mikail desen doğa olayları, yağmur çamur kar. Peki Cebrail'e ne demeli? Vahiyleri iletti, sırra kadem bastı adam. Hoca dedi ki işleri bittikten sonra yok olucakmış onlar, bak Cebrail gitmiş yani, yokluğunu hissetmedik bile. İsrafil, Cebrail'den ibret al, sonun karanlık, gel üfleme şu suru. Yattığımız yerde iyiyizdir belki be :(
1 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder